5378 sayılı Engelliler Kanunu erişilebilirlik standartlarına uygun olmayan yapılı çevre uygulamalarına idari para cezası verilmesini emreder Kanunun geçici 2 ve 3 maddeleri kamu kurum ve kuruluşlarına ait mevcut resmî yapılar ile gerçek ve tüzel kişiler tarafından yapılmış ve umuma açık hizmet veren her türlü yapıların 7 Temmuz 2013 tarihine kadar engellilerin erişebilirliğine uygun duruma getirilmesini gerekir.
Umuma açık hizmet veren her türlü yapılar ve açık alanların gerçek ve özel hukuk tüzel kişilerine standartlara uygun erişilebilir olmayan uygulamaya yönelik her bir tespit için 1.000 TL’den 50.000 TL’ye kadar idari para cezası uygulanır. Belediyeler ve kamu kurum ve kuruluşlarına standartlara uygun erişilebilir olmayan uygulamaya yönelik her bir tespit için 5.000 TL’den 500.000 TL’ye kadar idari para cezası kesilecektir.
İdari para cezalarına yönelik Aile ve Sosyal Politikalar Bakanlığından Erişilebilirlik İzleme ve Denetleme Yönetmeliği 20 Temmuz 2013 tarihli 28713 sayılı Resmî Gazete ’de yayınlanarak yürürlüğe girmiştir. Yönetmelik kapsamında her ile vali başkanlığında Erişilebilirlik İzleme ve Denetleme Komisyonları kurulmuştur. Bu komisyonların 7 Temmuz 2015 tarihine kadar ek süre verme veya idari para cezası kesme yetkisi bulunmaktadır. İzleme ve denetleme çalışmaları engellilerin yoğun kullandıkları alanlardan başlayarak yapılacak olup şikâyet durumları öncelikli olarak değerlendirmeye alınacaktır.
Aynı zamanda bireylerin erişilebilirlik standartlarına uygun olmayan uygulamalar için mahkemeye verme hakkı da vardır.
Zemin döşemesinin ıslak ya da kuru durumda kaygan olması erişilebilirlik standartlarına aykırı olduğu için en kısa sürede bu döşemelerin kaydırmaz hale getirilmesi zorunludur. Aksi halde cezai müeyyideye uygulanabilir.
2005 yılında yürürlüğe giren 5378 Sayılı Kanun’un Geçici 3 ncü maddesinde idari para cezasını yer almaktadır.
3194 Sayılı İmar Kanunu ve ilgili mevzuat kapsamında erişilebilirlik hükümlerine aykırı yapılan uygulamalara ilişkin 1997 yılından bu tarafa dava açılabilmesi mümkündür.
Kaymaz zemin konusu ayrıca aşağıdaki kanunda maddelerince düzenlenmiştir,
Dayanak
MADDE 3 – (1) Bu Yönetmelik 6331 sayılı İş Sağlığı ve Güvenliği Kanununun 30 uncu maddesine dayanılarak ve Avrupa Birliğinin 30/11/1989 tarihli ve 89/654/EEC sayılı Konsey Direktifine paralel olarak hazırlanmıştır.
İşyeri tabanı, duvarları, tavanı ve çatısı
25 – İşyeri, çalışanların fiziksel faaliyetleri, yapılan işlerin niteliği ve termal konfor şartları dikkate alınarak uygun bölümlere ayrılır.
26 – İşyerlerinde, taban döşeme ve kaplamalarının sağlam, kuru ve mümkün olduğu kadar düz, kaymaz ve seviye farkı bulunmayacak bir şekilde olması sağlanır, buralarda tehlikeli eğimler, çukurlar ve engeller bulundurulmaz. Patlayıcı ve tehlikeli maddelerin imal edildiği, işlendiği ve depolandığı işyeri binalarında taban, tavan, duvar ve çatıların Binaların Yangından Korunması Hakkındaki Yönetmelik hükümlerine uygun olması sağlanır.
Ulaşım yolları – Tehlikeli alanlar
36 – Merdiven, koridor, geçiş yolu, yükleme yeri ve rampa dâhil bütün yolların, yaya ve araçların güvenli hareketlerini sağlayacak ve yakınlarında çalışanlara tehlike oluşturmayacak şekil ve boyutlarda olması sağlanır. İşyeri içerisindeki erişim yollarının engebeli, çukur, kaygan olmaması sağlanır ve bakımları yapılır.